Chantagewetgeving

Onze staatssecretaris van Sociale Zaken dhr. de Krom (VVD) heeft de nieuwe bijstandswet door de senaat gekregen. Weer wordt het moeilijker voor ouders in de bijstand. Nu wordt namelijk het salaris van meerderjarige kinderen in het huishouden meegeteld bij de beoordeling of de niet werkende ouder recht heeft op een uitkering.

Dat levert de verrassende situatie op dat een meerderjarig kind ineens kostwinner kan worden. Zo’n kind ziet bijvoorbeeld toekomstplannen (sparen) dan ineens gefnuikt. Niks reizen of studieplannen: voor je moeder zorgen!

“Nee, ik leg de rekening niet bij kinderen neer, het gaat erom dat die ouders hier hun verantwoordelijkheid nemen, als ze kunnen werken, dáár gaat het om. En natuurlijk maak ik het kind niet verantwoordelijk voor het gedrag en handelen van ouders, maar de bedoeling is van deze maatregel, en daar wil ik steeds naar terug, is, als zich dat soort gevallen voordoen, dat je dan elke keer vraagt: waarom werken de ouders niet?” aldus Krom in de senaat.

‘Quod non’ zou ik zeggen: deze wet legt zowel de verantwoordelijkheid als de rekening bij kinderen neer. Het is chantagewetgeving. Door kinderen hun toekomst te versjteren en ouders een schuldgevoel aan te praten, hoopt Krom ouders in de bijstand weer aan het werk te pressen.

De vraag waarom die ouders niet werken, is met de tot nu toe vigerende bijstandsuitkering al ruim beantwoord: daar beslist een gemeentelijke dienst over die daar beslist heel erg streng naar kijkt. Wie werken kan heeft sollicitatieplicht en wordt daar ook nauwkeurig op in de gaten gehouden. Eén misstap en je uitkering wordt zonder pardon gestaakt.

Kroms wetgeving is onnodig en onbeschoft.